Proslibym o podawanie zrodel. W tym wypadku dosc znanego szmatlawca "rzepa" (niegdys dobra gazeta, ale to bylo zanim Kaczysci doszli do wladzy i obsadzili ja Krewnymi i Znajomymi Krolika).
Poza tym nie bardzo rozumiem jak to sie ma do dyskusji? Rozmawialismy o zjawisku antyspolecznym jakim jest homofobia a nie o dewiacji seksualnej jaka jest zoofilia, nieprawdaz?
Chyba ze chcesz cos dodac, ze sie tak wyraze, "z glebi serca", hm? Nie wstydz sie, zdradz szczegoly
Poza tym nie bardzo rozumiem jak to sie ma do dyskusji? Rozmawialismy o zjawisku antyspolecznym jakim jest homofobia a nie o dewiacji seksualnej jaka jest zoofilia, nieprawdaz?
Chyba ze chcesz cos dodac, ze sie tak wyraze, "z glebi serca", hm? Nie wstydz sie, zdradz szczegoly
-
user940736
- Emigrant
- Posty: 165
- Rejestracja: 10 lis 2007 19:53
widzisz mareczku - to jest jak otwarcie puszki Pandory
poza tym, warto wiedziec jakiego pokroju ludzie stali za wykresleniem homosexualizmu z listy chorob psychicznych.
no i sie tak nie wychylaj z tym stwierdzaniem, ze zoofilia to dewiacja, bo za pare lat bedziesz sie z tego musial spowiadac czerwonej miedzynarodowce, ZOOFOBIE
poza tym, warto wiedziec jakiego pokroju ludzie stali za wykresleniem homosexualizmu z listy chorob psychicznych.
no i sie tak nie wychylaj z tym stwierdzaniem, ze zoofilia to dewiacja, bo za pare lat bedziesz sie z tego musial spowiadac czerwonej miedzynarodowce, ZOOFOBIE
user940736 pisze:widzisz mareczku - to jest jak otwarcie puszki Pandory
Co, misiu? To ze dwoje kochajacych sie ludzi moze ze soba byc? To jest otwarcie puszki Pandory? Oj misiu, misiu..
Zrobiles lekcje zrobiles?
user940736 pisze:poza tym, warto wiedziec jakiego pokroju ludzie stali za wykresleniem homosexualizmu z listy chorob psychicznych.
Za budowa pierwszych autostrad stal Hitler, to przeciez wystarczajacy powod zeby stwierdzic ze autostrady to glupi pomysl. Glebia twojego rozumowani jak zwykle zabija, misiu
user940736 pisze:czerwonej miedzynarodowce
Co to jest "czerwona miedzynarodowka", misiu? Czekam na kolejna definicje wedlgum misia, po "lewicowym faszyzmie","marksistowskim Eco" i "nie ma homofobii" to bedzie nastepne objawienie Swiata Wedlug Misia
user940736 pisze:no i sie tak nie wychylaj z tym stwierdzaniem, ze zoofilia to dewiacja
Misiu, stwierdzam z niesmakiem ze znowu nie masz pojecia o czym piszesz. Sprawdz sobie czym jest zoofilia, czym jest homoseksualizm i przestan plesc bzdury moze? Bo wiesz misiu, nie ma roznicy w klasyfikacji hetero i homo seksualizmu, to po prostu rozne preferencje seksualne.
-
user940736
- Emigrant
- Posty: 165
- Rejestracja: 10 lis 2007 19:53
zabawny jestes, ale Twoja dialektyka nie robi na mnie wrazenia. juz widze jak skreslaja zoofilie z listy zaburzen psychicznych, a ty lecisz do kumitetu zlozyc samokrytyke: "ja wcale nie mialem na mysli, ze to zboczenie, ja tylko zostalem zle zrozumiany, ja zawsze bylem prawomyslny i po linii, litosci towarzysze..."
-
user940736
- Emigrant
- Posty: 165
- Rejestracja: 10 lis 2007 19:53
dla tych, ktorym sie jeszcze chce myslec:
REWOLUCJA KULTURALNA
Wraz z upadkiem muru berlińskiego wielu z nas uległo mylnemu wrażeniu, że komunizm umarł. Zamiast tego ruch marksistowski, zawsze zdolny do przystosowania się do jakichkolwiek warunków, przeszedł wielkie i radykalne przemiany.
Jedną z nich było bardzo intensywne wykorzystanie "cichej rewolucji", rewolucji kulturalnej, której celem jest usunięcie pozostałości cywilizacji chrześcijańskiej we wszystkich sferach ludzkiej działalności. Żaden kraj nie może ustrzec się przed tym zagrożeniem. Zachodni socjaliści zapożyczyli wyrażenie rewolucja kulturalna od chińskich komunistów, którzy usiłowali w ten sposób przyspieszyć proces rewolucyjny i wymazać bogatą przeszłość kulturalną Chin.
Za pomocą nowej taktyki, obliczonej tak, aby unikać ostrych sprzeciwów, rewolucja zmierza do zmiany mentalności lub sposobów myślenia oraz do stworzenia nowego typu człowieka.
Jest to proces, w którym "znieczuloną" opinię publiczną poddaje się swoistej "psychochirurgii", zmieniającej dogłębnie mentalność i charakterystyczne cechy narodowe, aby dopasować ludzi do "samorządnego" świata przyszłości.
Co to jest "rewolucja kulturalna"?
1. Rewolucja, by zmienić człowieka.
Mając na celu zmianę sposobu ludzkiego odczuwania, działania i myślenia, rewolucja ta dokonuje się zarówno w życiu zbiorowości, jak i jednostki. Krótko mówiąc, jest to rewolucja społeczna i cywilizacyjna.
2. Rewolucja mająca pierwszeństwo przed przemianami socjoekonomicznymi.
Klasyczna rewolucja kładła nacisk na przemiany socjoekonomiczne. Jednak ta neo-rewolucja kładzie nacisk na zmiany w dziedzinie obyczajów, uczuć i mentalności. O ile wzajemny wpływ tych dwóch sfer jest niezaprzeczalny, to jednak rewolucja kulturalna jest o wiele ważniejsza.
Rzeczą podstawową dla socjalizmu jest osiągnięcie zwycięstwa na polu idei. Nie oznacza to tylko ponownego zdefiniowania wypracowanych koncepcji i sformułowań, lecz także i może przede wszystkim ponowne ukształtowanie wartości, postaw, mentalności, wrażliwości i sposobów życia. W ten sposób zmiany muszą być dokonane zarówno w systemie produkcji, jak w myśleniu i zachowaniu.
Jest to nowy podstawowy cel rewolucji: zmieniać codzienne życie społeczeństwa. Ani polityka, ani politycy nie są w stanie tego dokonać. Mogą oni jedynie prowadzić prace ustawodawcze w kwestiach, które ludzie uznali wcześniej jako swoje niezbywalne prawa.
Te zmiany powiodą się tylko wówczas, gdy opinia publiczna je zaakceptuje. Byłoby politycznym samobójstwem, aby usiłować takie strukturalne zmiany wprowadzić zanim to nastąpi. Reakcja narodu, gdy jego tradycje i zwyczaje zostałyby zaatakowane, mogłaby przynieść poważne niepowodzenia w procesie rewolucyjnym.
3. Rewolucja stosuje środki psychologiczne, które dążą do dezintegracji obecnego stanu rzeczy. W tej strategii, psychologia - nauka o duszy - staje się tak bardzo rewolucyjnym zajęciem, że różnica pomiędzy polityką a psychologią staje się coraz bardziej zamazana. Z konieczności neo-rewolucja ucieka się do psychologii, a w szczególności do psychoanalizy i psychiatrii. Musi walczyć, by zmienić umysły i dosięgnąć korzeni społeczeństwa, biorąc na cel jednostkę. Innymi słowy, społeczeństwo rewolucyjne tworzone jest przez przemianę indywidualnych zamiłowań, zwyczajów i przekonań.
Jest to rzeczywiście rewolucja kulturalna, ponieważ zawiera w sobie destrukcję zasad moralnych i istniejących sposobów życia w społeczeństwie. Mówiąc prościej była ona wymierzona w całokształt kultury. Ów zwrot ku psychologii oznacza radykalną zmianę strategii. Klasyczne metody rewolucji nie mają już zastosowania.
4. Radykalna rewolucja, która rozwija się w wesołej atmosferze.
Klasyczna rewolucja używała gwałtu i terroru jako metod zarówno zastraszenia, jak i perswazji. Z drugiej strony neo-rewolucja wiąże swoje nadzieje ze środkami, które nie wywołają traumatycznych wstrząsów w życiu publicznym.
Beztroska i wesoła atmosfera jest żyznym gruntem. Ta atmosfera sprzyja przejściu w kierunku "społeczeństwa wyzwolonego", w którym może się rozwijać nowa wrażliwość. W konsekwencji, rewolucja unicestwia swój straszliwy charakter z makabrycznych dni rewolucji francuskiej, czy złowieszczej działalności KGB i zamiast tego przybiera postać pokojowej rewolucji.
"Pokojowa" rewolucja
W tym cichym posuwaniu się "pokojowej" rewolucji jest stosowanych wiele subtelnych środków.
1. Destrukcja instytucjonalnych fundamentów rodziny i "przewrót" w domach rodzinnych.
W swych wysiłkach zmierzających do zniszczenia wszystkich pozostałości chrześcijańskiego porządku społecznego, rewolucja nie może nie atakować rodziny.
Chrześcijańska rodzina wpaja szacunek dla prawowitych nierówności oraz kształtuje poczucie obowiązku i dyscypliny. Ukierunkowuje to dusze ku cnocie i porządkowi, zabezpieczając je przed duchem rewolty, egalitaryzmu i anarchii. Nawet w dzisiejszych czasach niezaprzeczalnej dekadencji, rodzina ciągle jest przeszkodą dla postępu rewolucji w umysłach i instytucjach. By zmienić społeczeństwo, rewolucja radykalnie przekształca rodzinę za pomocą rozmaitych środków:
a). aborcja - wszelki opór wobec niej jest poddawany stopniowej erozji, aż opinia publiczna nie zaakceptuje jej całkowitej liberalizacji bez większego niepokoju;
b). feminizm - krzykliwie domagając się praw, które jakoby są odmawiane kobietom, feminizm w rzeczywistości wywraca tradycyjne wartości rodzinne. Najbardziej radykalne propozycje tego ruchu idą tak daleko, że prowadzą do kompletnego zniszczenia rodziny;
c). edukacja seksualna - byłoby lepiej mówić o seksualnym zepsuciu, gdyż owa edukacja jest oparta na wyuzdanym hedonizmie, doktrynie która głosi, że pogoń za przyjemnościami i folgowanie sobie jest dobrem najwyższym. Ponadto "demaskuje" ona pojęcia czystości, cnoty, honoru i moralności chrześcijańskiej, wszystkie one są prezentowane jako mity.
2. Samorządne szkolnictwo - przekształcić mentalność dzieci
Rewolucja kulturalna wykorzystuje szkoły jako instrumenty społecznej transformacji, zdobywając dusze dzieci i rewolucjonizując ich sumienia oraz umysły. Celem jest stworzenie jednostek przystosowanych do postępowo niemoralnego i egalitarnego świata.
Zatem, kiedy zasady i zwyczaje cywilizacji chrześcijańskiej bledną, to stosowanie tradycyjnych metod nauczania, opartych na dyscyplinie i logice stopniowo zamiera. Pozbawiona chrześcijańskich zasad, jednostka rządzona jest swoimi instynktami społecznymi i żyje zgodnie z powszechnym konsensusem, który staje się coraz bardziej rewolucyjny. Ci, którzy wiedzą, jak manipulować tym konsensusem mogą pociągnąć całą generację uformowaną w ten sposób, dokąd tylko zechcą.
3. Totalna demoralizacja
Dla owej rewolucji, całkowita swoboda seksualna jawi się jako integralna część powszechnego ruchu w kierunku demokratyzacji. Każdy, kto sprzeciwia się rozwodom, aborcji, antykoncepcji, edukacji seksualnej, pornografii, czy homoseksualizmowi, natychmiast określany jest jako niedemokratyczny.
Dążąc do odkryminalizowania homoseksualizmu i innych dewiacji, grupy homoseksualistów stają się jeszcze głośniejsze i bardziej aktywne, organizując publiczne parady i zgromadzenia. W ten sposób przełamują oni barierę strachu, która oddziela ich od ogółu opinii publicznej i przysposabiają tę opinię do zaakceptowania ich jako normalnych.
4. Relatywizacja własności prywatnej jako pierwszy krok ku kolektywizacji Jako część swojej "pokojowej" natury, rewolucja kulturalna ochoczo maszeruje przez chwilę wraz z kapitalizmem, promując wstrzemięźliwą politykę ekonomiczną. Deklaruje ona także, że odrzuciła marksistowski dogmat odnoszący się do nacjonalizacji i wywłaszczania na wielką skalę. Jednakże proces ów rozpoczął się, przez co pojęcie własności prywatnej jest powoli relatywizowane i modyfikowane tak, aby służyło państwu.
Podczas tego procesu została przyjęta ostrożna strategia, która unika budzenia ludzi z ich drzemki. Właściciele muszą czuć, że posiadanie własności prywatnej jest mało ważne i uciążliwe. Ustanawiane są przepisy uszczuplające prawa własności prywatnej oraz ściągane są nadmierne podatki, co szczególnie jest widoczne w związku z reformą rolną. Wreszcie praktyka ta jest rozszerzana na reformę miejskiego rynku nieruchomości, a nawet reformę przedsiębiorstw.
5. Psychologiczna rola niepokoju i braku stabilności
Panosząca się przestępczość i powszechny brak stabilności ( nielegalne strajki, bojkoty, itp.) także odgrywają rolę w rewolucji kulturalnej. Taka atmosfera wspiera przekonanie, że ludzie nie mają nic do wyboru poza życiem w stanie nieustannego napięcia. Skłania to ludzi do uwierzenia, że ich kraj jest chronicznie chory i jego obecna konstytucyjna struktura staje się powoli niewydolna. W ten sposób opinia publiczna przygotowywana jest do uczynienia bolesnych ustępstw w następnym etapie.
Takie ustępstwa pociągają za sobą ostateczny zanik struktur politycznych i ideologicznych, przygotowując drogę dla zjednoczenia całych regionów pod nowym, większym parasolem politycznym. W analogiczny sposób wyrastają nowe systemy ekonomiczne, zrodzone z syntezy starego kapitalizmu i "zrestrukturyzowanego" komunizmu.
6. Bluźnierstwo i świętokradztwo
W oczach przeciętnej osoby bluźnierstwo i świętokradztwo wydają się być przejawem brutalnej eksplozji tzw. "wyzwolenia", która spontanicznie wyrasta przeciw religii, dogmatom, pobożności i świętości. Jednakże w rzeczywistości podobne akty są następstwem pieczołowicie przygotowanego programu.
Rewolucyjna psychochirurgia
Więc jaki jest skutek powyższych czynników w duszy narodu? Jak już wspomniano, ten proces rewolucyjny jest procesem pokojowym. Nie narzuca on akceptacji stanu rzeczy, który tworzy. Raczej skłania opinię publiczną, aby przyjmowała jego program pośród ospałości i apatii. Społeczeństwo jest jak znieczulona ofiara na stole operacyjnym.
Proces psychochirurgii obejmuje wiele stopni.
Jednym z nich jest wykorzystanie mediów do promowania niemoralności, wulgarności, ateizmu i bluźnierstw. Konsekwentna ofensywa dechrystianizacji, z którą mamy do czynienia jest przedstawiana jako owoc spontanicznego i powszechnego konsensusu, niż raczej starannie realizowanego programu.
Ludzie podążają tą ścieżką.
Zmiany są akceptowane, ponieważ są postrzegane jako część "modernizacji" - dwuznacznego, nieokreślonego zjawiska, widzianego jako coś nieuniknionego. Normalnie większość sprzeciwiłaby się z tym zmianom, lecz nie udaje jej się przeciwdziałać ze względu na rozpowszechnioną apatię i wymyślną manipulację psychologiczną.
Proces ten przygotowuje drogę dla rewolucyjnych reform prawnych.
Z czasem owe zmiany uważane są za normalne i wtedy można wprowadzić zmiany prawne. Można to zaobserwować na przykładzie nowego prawa dotyczącego szkolnictwa, aborcji, legalizacji homoseksualizmu, itp.
Ów stopniowy proces unika tworzenia wrażenia jakoby był zaplanowanym działaniem.
Nagłe zmiany, załamanie się tradycyjnych instytucji i społeczna dezintegracja, wszystko to dzieje się tak, aby nie zbudzić opinii publicznej.
Znieczulona opinia publiczna jest manipulowana.
Tak jak na sali operacyjnej, uśpiony naród poddawany jest psychochirurgii. Ostatecznym następstwem jest próba stworzenia całkowicie nowego człowieka, który zostałby po cichu zintegrowany z pacyfistycznym, permisywnym, nowym socjalistycznym światem.
www.krucjata.org.pl
REWOLUCJA KULTURALNA
Wraz z upadkiem muru berlińskiego wielu z nas uległo mylnemu wrażeniu, że komunizm umarł. Zamiast tego ruch marksistowski, zawsze zdolny do przystosowania się do jakichkolwiek warunków, przeszedł wielkie i radykalne przemiany.
Jedną z nich było bardzo intensywne wykorzystanie "cichej rewolucji", rewolucji kulturalnej, której celem jest usunięcie pozostałości cywilizacji chrześcijańskiej we wszystkich sferach ludzkiej działalności. Żaden kraj nie może ustrzec się przed tym zagrożeniem. Zachodni socjaliści zapożyczyli wyrażenie rewolucja kulturalna od chińskich komunistów, którzy usiłowali w ten sposób przyspieszyć proces rewolucyjny i wymazać bogatą przeszłość kulturalną Chin.
Za pomocą nowej taktyki, obliczonej tak, aby unikać ostrych sprzeciwów, rewolucja zmierza do zmiany mentalności lub sposobów myślenia oraz do stworzenia nowego typu człowieka.
Jest to proces, w którym "znieczuloną" opinię publiczną poddaje się swoistej "psychochirurgii", zmieniającej dogłębnie mentalność i charakterystyczne cechy narodowe, aby dopasować ludzi do "samorządnego" świata przyszłości.
Co to jest "rewolucja kulturalna"?
1. Rewolucja, by zmienić człowieka.
Mając na celu zmianę sposobu ludzkiego odczuwania, działania i myślenia, rewolucja ta dokonuje się zarówno w życiu zbiorowości, jak i jednostki. Krótko mówiąc, jest to rewolucja społeczna i cywilizacyjna.
2. Rewolucja mająca pierwszeństwo przed przemianami socjoekonomicznymi.
Klasyczna rewolucja kładła nacisk na przemiany socjoekonomiczne. Jednak ta neo-rewolucja kładzie nacisk na zmiany w dziedzinie obyczajów, uczuć i mentalności. O ile wzajemny wpływ tych dwóch sfer jest niezaprzeczalny, to jednak rewolucja kulturalna jest o wiele ważniejsza.
Rzeczą podstawową dla socjalizmu jest osiągnięcie zwycięstwa na polu idei. Nie oznacza to tylko ponownego zdefiniowania wypracowanych koncepcji i sformułowań, lecz także i może przede wszystkim ponowne ukształtowanie wartości, postaw, mentalności, wrażliwości i sposobów życia. W ten sposób zmiany muszą być dokonane zarówno w systemie produkcji, jak w myśleniu i zachowaniu.
Jest to nowy podstawowy cel rewolucji: zmieniać codzienne życie społeczeństwa. Ani polityka, ani politycy nie są w stanie tego dokonać. Mogą oni jedynie prowadzić prace ustawodawcze w kwestiach, które ludzie uznali wcześniej jako swoje niezbywalne prawa.
Te zmiany powiodą się tylko wówczas, gdy opinia publiczna je zaakceptuje. Byłoby politycznym samobójstwem, aby usiłować takie strukturalne zmiany wprowadzić zanim to nastąpi. Reakcja narodu, gdy jego tradycje i zwyczaje zostałyby zaatakowane, mogłaby przynieść poważne niepowodzenia w procesie rewolucyjnym.
3. Rewolucja stosuje środki psychologiczne, które dążą do dezintegracji obecnego stanu rzeczy. W tej strategii, psychologia - nauka o duszy - staje się tak bardzo rewolucyjnym zajęciem, że różnica pomiędzy polityką a psychologią staje się coraz bardziej zamazana. Z konieczności neo-rewolucja ucieka się do psychologii, a w szczególności do psychoanalizy i psychiatrii. Musi walczyć, by zmienić umysły i dosięgnąć korzeni społeczeństwa, biorąc na cel jednostkę. Innymi słowy, społeczeństwo rewolucyjne tworzone jest przez przemianę indywidualnych zamiłowań, zwyczajów i przekonań.
Jest to rzeczywiście rewolucja kulturalna, ponieważ zawiera w sobie destrukcję zasad moralnych i istniejących sposobów życia w społeczeństwie. Mówiąc prościej była ona wymierzona w całokształt kultury. Ów zwrot ku psychologii oznacza radykalną zmianę strategii. Klasyczne metody rewolucji nie mają już zastosowania.
4. Radykalna rewolucja, która rozwija się w wesołej atmosferze.
Klasyczna rewolucja używała gwałtu i terroru jako metod zarówno zastraszenia, jak i perswazji. Z drugiej strony neo-rewolucja wiąże swoje nadzieje ze środkami, które nie wywołają traumatycznych wstrząsów w życiu publicznym.
Beztroska i wesoła atmosfera jest żyznym gruntem. Ta atmosfera sprzyja przejściu w kierunku "społeczeństwa wyzwolonego", w którym może się rozwijać nowa wrażliwość. W konsekwencji, rewolucja unicestwia swój straszliwy charakter z makabrycznych dni rewolucji francuskiej, czy złowieszczej działalności KGB i zamiast tego przybiera postać pokojowej rewolucji.
"Pokojowa" rewolucja
W tym cichym posuwaniu się "pokojowej" rewolucji jest stosowanych wiele subtelnych środków.
1. Destrukcja instytucjonalnych fundamentów rodziny i "przewrót" w domach rodzinnych.
W swych wysiłkach zmierzających do zniszczenia wszystkich pozostałości chrześcijańskiego porządku społecznego, rewolucja nie może nie atakować rodziny.
Chrześcijańska rodzina wpaja szacunek dla prawowitych nierówności oraz kształtuje poczucie obowiązku i dyscypliny. Ukierunkowuje to dusze ku cnocie i porządkowi, zabezpieczając je przed duchem rewolty, egalitaryzmu i anarchii. Nawet w dzisiejszych czasach niezaprzeczalnej dekadencji, rodzina ciągle jest przeszkodą dla postępu rewolucji w umysłach i instytucjach. By zmienić społeczeństwo, rewolucja radykalnie przekształca rodzinę za pomocą rozmaitych środków:
a). aborcja - wszelki opór wobec niej jest poddawany stopniowej erozji, aż opinia publiczna nie zaakceptuje jej całkowitej liberalizacji bez większego niepokoju;
b). feminizm - krzykliwie domagając się praw, które jakoby są odmawiane kobietom, feminizm w rzeczywistości wywraca tradycyjne wartości rodzinne. Najbardziej radykalne propozycje tego ruchu idą tak daleko, że prowadzą do kompletnego zniszczenia rodziny;
c). edukacja seksualna - byłoby lepiej mówić o seksualnym zepsuciu, gdyż owa edukacja jest oparta na wyuzdanym hedonizmie, doktrynie która głosi, że pogoń za przyjemnościami i folgowanie sobie jest dobrem najwyższym. Ponadto "demaskuje" ona pojęcia czystości, cnoty, honoru i moralności chrześcijańskiej, wszystkie one są prezentowane jako mity.
2. Samorządne szkolnictwo - przekształcić mentalność dzieci
Rewolucja kulturalna wykorzystuje szkoły jako instrumenty społecznej transformacji, zdobywając dusze dzieci i rewolucjonizując ich sumienia oraz umysły. Celem jest stworzenie jednostek przystosowanych do postępowo niemoralnego i egalitarnego świata.
Zatem, kiedy zasady i zwyczaje cywilizacji chrześcijańskiej bledną, to stosowanie tradycyjnych metod nauczania, opartych na dyscyplinie i logice stopniowo zamiera. Pozbawiona chrześcijańskich zasad, jednostka rządzona jest swoimi instynktami społecznymi i żyje zgodnie z powszechnym konsensusem, który staje się coraz bardziej rewolucyjny. Ci, którzy wiedzą, jak manipulować tym konsensusem mogą pociągnąć całą generację uformowaną w ten sposób, dokąd tylko zechcą.
3. Totalna demoralizacja
Dla owej rewolucji, całkowita swoboda seksualna jawi się jako integralna część powszechnego ruchu w kierunku demokratyzacji. Każdy, kto sprzeciwia się rozwodom, aborcji, antykoncepcji, edukacji seksualnej, pornografii, czy homoseksualizmowi, natychmiast określany jest jako niedemokratyczny.
Dążąc do odkryminalizowania homoseksualizmu i innych dewiacji, grupy homoseksualistów stają się jeszcze głośniejsze i bardziej aktywne, organizując publiczne parady i zgromadzenia. W ten sposób przełamują oni barierę strachu, która oddziela ich od ogółu opinii publicznej i przysposabiają tę opinię do zaakceptowania ich jako normalnych.
4. Relatywizacja własności prywatnej jako pierwszy krok ku kolektywizacji Jako część swojej "pokojowej" natury, rewolucja kulturalna ochoczo maszeruje przez chwilę wraz z kapitalizmem, promując wstrzemięźliwą politykę ekonomiczną. Deklaruje ona także, że odrzuciła marksistowski dogmat odnoszący się do nacjonalizacji i wywłaszczania na wielką skalę. Jednakże proces ów rozpoczął się, przez co pojęcie własności prywatnej jest powoli relatywizowane i modyfikowane tak, aby służyło państwu.
Podczas tego procesu została przyjęta ostrożna strategia, która unika budzenia ludzi z ich drzemki. Właściciele muszą czuć, że posiadanie własności prywatnej jest mało ważne i uciążliwe. Ustanawiane są przepisy uszczuplające prawa własności prywatnej oraz ściągane są nadmierne podatki, co szczególnie jest widoczne w związku z reformą rolną. Wreszcie praktyka ta jest rozszerzana na reformę miejskiego rynku nieruchomości, a nawet reformę przedsiębiorstw.
5. Psychologiczna rola niepokoju i braku stabilności
Panosząca się przestępczość i powszechny brak stabilności ( nielegalne strajki, bojkoty, itp.) także odgrywają rolę w rewolucji kulturalnej. Taka atmosfera wspiera przekonanie, że ludzie nie mają nic do wyboru poza życiem w stanie nieustannego napięcia. Skłania to ludzi do uwierzenia, że ich kraj jest chronicznie chory i jego obecna konstytucyjna struktura staje się powoli niewydolna. W ten sposób opinia publiczna przygotowywana jest do uczynienia bolesnych ustępstw w następnym etapie.
Takie ustępstwa pociągają za sobą ostateczny zanik struktur politycznych i ideologicznych, przygotowując drogę dla zjednoczenia całych regionów pod nowym, większym parasolem politycznym. W analogiczny sposób wyrastają nowe systemy ekonomiczne, zrodzone z syntezy starego kapitalizmu i "zrestrukturyzowanego" komunizmu.
6. Bluźnierstwo i świętokradztwo
W oczach przeciętnej osoby bluźnierstwo i świętokradztwo wydają się być przejawem brutalnej eksplozji tzw. "wyzwolenia", która spontanicznie wyrasta przeciw religii, dogmatom, pobożności i świętości. Jednakże w rzeczywistości podobne akty są następstwem pieczołowicie przygotowanego programu.
Rewolucyjna psychochirurgia
Więc jaki jest skutek powyższych czynników w duszy narodu? Jak już wspomniano, ten proces rewolucyjny jest procesem pokojowym. Nie narzuca on akceptacji stanu rzeczy, który tworzy. Raczej skłania opinię publiczną, aby przyjmowała jego program pośród ospałości i apatii. Społeczeństwo jest jak znieczulona ofiara na stole operacyjnym.
Proces psychochirurgii obejmuje wiele stopni.
Jednym z nich jest wykorzystanie mediów do promowania niemoralności, wulgarności, ateizmu i bluźnierstw. Konsekwentna ofensywa dechrystianizacji, z którą mamy do czynienia jest przedstawiana jako owoc spontanicznego i powszechnego konsensusu, niż raczej starannie realizowanego programu.
Ludzie podążają tą ścieżką.
Zmiany są akceptowane, ponieważ są postrzegane jako część "modernizacji" - dwuznacznego, nieokreślonego zjawiska, widzianego jako coś nieuniknionego. Normalnie większość sprzeciwiłaby się z tym zmianom, lecz nie udaje jej się przeciwdziałać ze względu na rozpowszechnioną apatię i wymyślną manipulację psychologiczną.
Proces ten przygotowuje drogę dla rewolucyjnych reform prawnych.
Z czasem owe zmiany uważane są za normalne i wtedy można wprowadzić zmiany prawne. Można to zaobserwować na przykładzie nowego prawa dotyczącego szkolnictwa, aborcji, legalizacji homoseksualizmu, itp.
Ów stopniowy proces unika tworzenia wrażenia jakoby był zaplanowanym działaniem.
Nagłe zmiany, załamanie się tradycyjnych instytucji i społeczna dezintegracja, wszystko to dzieje się tak, aby nie zbudzić opinii publicznej.
Znieczulona opinia publiczna jest manipulowana.
Tak jak na sali operacyjnej, uśpiony naród poddawany jest psychochirurgii. Ostatecznym następstwem jest próba stworzenia całkowicie nowego człowieka, który zostałby po cichu zintegrowany z pacyfistycznym, permisywnym, nowym socjalistycznym światem.
www.krucjata.org.pl
Sliczny spam 
Zwlaszcza podoba mi sie ten kwiatek:
A podoba mi sie z 2 powodow:
1. Po pierwsze, tzw "obroncy moralnosci" zawsze mieli i maja swira na punkcie seksu. Mysle ze Freud mialby tu duzo do powiedzenia
2. Edukacja seksualna w polskiej szkole stoi na zenujaco niskim, zaklamanym poziomie. Nazywanie jej "seksualnym zepsuciem" nadaje sie do kabaretu a nie do dyskusji.
Ale musze ci bardzo podziekowac za podanie linka do swietnego portalu. Mozna tam znalezc nawet ciekawsze artykuly niz te nudy.
Polecam zwlaszcza to:
Rewelacja, to mogles zacytowac, misiu
Zwlaszcza podoba mi sie ten kwiatek:
c). edukacja seksualna - byłoby lepiej mówić o seksualnym zepsuciu, gdyż owa edukacja jest oparta na wyuzdanym hedonizmie,
A podoba mi sie z 2 powodow:
1. Po pierwsze, tzw "obroncy moralnosci" zawsze mieli i maja swira na punkcie seksu. Mysle ze Freud mialby tu duzo do powiedzenia
2. Edukacja seksualna w polskiej szkole stoi na zenujaco niskim, zaklamanym poziomie. Nazywanie jej "seksualnym zepsuciem" nadaje sie do kabaretu a nie do dyskusji.
Ale musze ci bardzo podziekowac za podanie linka do swietnego portalu. Mozna tam znalezc nawet ciekawsze artykuly niz te nudy.
Polecam zwlaszcza to:
Przed zgubnym wpływem dzieł o "Harrym Potterze" dla chrześcijańskiej duchowości i ludzkiej psychiki przestrzegł w sobotę znany polski egzorcysta ks. Aleksander Posacki SJ.
(...)
Słownictwem typowym dla okultyzmu i realnej magii przesycona jest cała saga o Potterze - dowodził jezuita
(...)
Egzorcysta przekonywał, że jednym z niebezpieczeństw cyklu o Harrym Potterze jest wyraźnie widoczna w tych książkach ideologia fatalizmu, która odbiera wolność nie tylko człowiekowi, ale i Bogu. - Co się będzie działo z tymi dziećmi - pytał jezuita wyrażając troskę o czytelników. Dodał, że "dotykamy rzeczy śmiertelnie poważnych". Ocenił także, że książka zawiera szereg elementów satanistycznych
Rewelacja, to mogles zacytowac, misiu
-
user940736
- Emigrant
- Posty: 165
- Rejestracja: 10 lis 2007 19:53
no nie wiem kto ma swira na punkcie sexualnosci dzieci, bo jak dla mnie to ci, ktorzy chca je koniecznie uswiadamiac i czerpia jakas zboczona przyjemnosc z 10-latkow mowiacych o stosunkach plciowych. to jest taka zalegalizowana forma pedofilii pod przykrywka "edukacji".
w normalnych warunkach dzieci sa uswiadamiane przez swoich rodzicow, jakos przez 2000 lat cywilizacja nie upadla bez "swiatlych edukatorow", wrecz przeciwnie.
w normalnych warunkach dzieci sa uswiadamiane przez swoich rodzicow, jakos przez 2000 lat cywilizacja nie upadla bez "swiatlych edukatorow", wrecz przeciwnie.
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika. i 24 gości