Londynek

Dzisiaj o godzinie około 11 w szkole,zaczęłam się dusić,wszystko mi zdrętwiało (zwłaszcza usta,stopy,i dłonie),zaczęło mi się robić źle,i kręcić w głowie,myślałam że zaraz zemdleję. Zaczęłam płakać,bo nie mogłam wziąć powietrza, nauczyciel zadzwonił po faceta pierwszej pomocy co pracuje u nas w szkole, zabrał mnie do gabinetu, położyłam się, cały czas miałam problemy z oddychaniem, dużo pytań,więcej odpowiedzi,poczułam się taka beznadziejna,przez chwilę myślałam że umieram. Poleżałam tak z godzinę aż mi przeszło, potem szkoła zadzwoniła po taksówkę i pojechałam do szpitala na badania, czekałam 1,5godziny na badania krwi, a potem kolejne 2 godziny na badania serca, wszystko było ok. Zadawali dziwne pytania,ale wiem że to nie jest to. Czy w tej Anglii nie znają czegoś takiego jak hiperwentylacja? tylko stracony czas. Czy są jakieś inne badania,które mogłyby cokolwiek wykluczyć bądź potwierdzić? nie wierzę że takie rzeczy dzieją mi się co miesiąc bez powodu.

Wiem ze temat jest juz troche stary ale natknalem sie na niego teraz i wydaje mi sie ze autorka miesza pojecia.

Hiperwentylacja to nie jest brak mozliwosci oddychania, tylko efekt spowodowany zbyt czestym lub zbyt glebokim oddychanie wlasnie (np. szybkie wdechy i wydechy). Przyczyna bezposrednia jest spadek stezenia CO2 we krwi. W przypadku hiperwentylacji najprostszym sposobem szybkiego ustabilizowania stanu jest tzw "dmuchanie w woreczek" - czyli po prostu oddychanie w przylozony do ust szczelny woreczek. Powoduje to zwiekszenie ilosci CO2 wdychanego z powietrzem i zwiekszenie zakwaszenia krwi przez CO2.
To co Ty opisalas to raczej nie ma z tym za duzo wspolnego.

Wizyta u neurologa byłaby wskazana.