Karta EHIC
W razie konieczności udzielenia świadczeń w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, leczenia szpitalnego bądź stomatologicznego lub też ratownictwa i transportu medycznego osoba z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej może skorzystać z opieki zdrowotnej na takich samych zasadach, jak miejscowi, objęci powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym. Podstawowym warunkiem otrzymania bezpłatnej opieki jest w tym przypadku posiadanie wystawionej w danym kraju Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego lub certyfikatu zastępczego. Posiadając jeden z tych dokumentów wyżej opisane świadczenia otrzymamy bezpłatnie (dla przykładu w Polsce, w placówkach posiadających kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia). Jest to o tyle ważne, że w przypadku nie posiadania takiego dokumentu będziemy zmuszeni do pokrycia kosztów leczenia. Wiedzieć przy tym należy, iż nasi świadczeniodawcy oraz farmaceuci zawsze będą wymagali okazania Karty lub certyfikatu.
Co to jest?
Karta EHIC (European Health Insurance Card), czyli Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego jest dokumentem upoważniającym do bezpłatnego (lub częściowo płatnego) leczenia, które możemy potrzebować podczas wizyty w jednym z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego (i Szwajcarii). Warto jest, więc zawczasu pomyśleć o jej wyrobieniu przed zbliżającym się sezonem urlopowym. Karta EHIC zastąpiła druk E111, który od 1 stycznia tego roku nie jest już uznawany. Dzięki karcie osoba lecząca się będzie traktowana na takich samych zasadach, jak żyjąca w danym, odwiedzanym przez nas kraju. Pamiętajmy, iż nie wszystkie zabiegi, jakie zamierzamy wykonać, faktycznie będą zwolnione od opłat. To zależy właśnie od kraju, do którego się udamy. Jednakże EHIC zapewnia również kontynuację bezpłatnego leczenia w przypadku chorób przewlekłych. Posiadanie tej karty zapewnia niezbędną opiekę również dla matek i kobiet ciężarnych w momencie, kiedy są one poza granicami kraju. Jeśli kobieta zamierza urodzić w jednym z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego, będzie potrzebować druku E112. Aby go otrzymać należy skontaktować się z Departament of Health. Druki E112 są wydawane jedynie przy zabiegach niezbędnych do wykonania poza granicami. Zasięgana jest wówczas opinia lekarza NHS, który stwierdza, że taki zabieg musi być wykonany. Zabieg musi być także dostępny w spisie zabiegów objętych ubezpieczeniem w tym kraju, a osoba ubiegająca się o niego jest uprawniona do EHIC i posiada tę kartę. Obecna nasza sytuacja z punktu widzenia przynależności Polski do Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego jest, więc komfortowa, ponieważ uprawnionymi do ubiegania się o kartę EHIC są właśnie obywatele EOG. Aby się o nią starać trzeba mieć ukończone 16 lat, posiadać numer NIN lub numer NHS (otrzymujemy go np. przy zapisie do przychodni lekarskiej).
Jak ją uzyskać?
Najszybszą drogą do uzyskania Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego jest wypełnienie aplikacji na stronie
www.dh.gov.uk/travellers. W ten sposób otrzymamy kartę możliwie najszybciej, gdyż w ciągu (około) tygodnia. Jednakże aplikować można także dzwoniąc pod nr. 08456062030 (EHIC Applications). Kartę otrzymamy w przeciągu 10 dni. Istnieje również możliwość użycia formularzy dostępnych w urzędach pocztowych, jednakże w tym przypadku czas oczekiwania na nią jest najdłuższy i wynosi około trzech tygodni.
Polska
Opieka zdrowotna prowadzona jest w Polsce przez oddziały mające kontakt z Narodowym Funduszem Zdrowia. W razie nagłego wypadku należy udać się do najbliższego lekarza pierwszego kontaktu i upewnić się, czy na pewno ma podpisany kontrakt z NFZ. Jest to o tyle ważne, iż w przeciwnym razie będziemy objęci kosztami leczenia jako prywatny pacjent, bez możliwości refundacji. Identyczna sytuacja będzie miała miejsce w przypadku korzystania z usług placówki nie posiadającej kontraktu z NFZ.
Dotyczy to także stomatologów, z usług których korzystamy stosunkowo najczęściej. W tym przypadku szczególnie należy upewnić się, że stomatolog, do którego w Polsce się udajemy, ma ważny kontrakt z NFZ, gdyż w przeciwnym razie zostaniemy obciążeni jak za zwykłe leczenie prywatne. A warto wiedzieć, że tylko podstawowe zabiegi dentystyczne są zwolnione z opłat. Co zaś się tyczy przepisywania recept przez polskich lekarzy to w zależności od tego, jaki lek zostanie nam przypisany, zapłacimy 30 procent, 50 procent, całą kwotę lub kwotę zryczałtowaną. Te opłaty nie są refundowane. Natomiast w nagłym przypadku, leczenie szpitalne jest, co warto zaznaczyć, bezpłatne. Lekarz pierwszego kontaktu może skierować do leczenia szpitalnego lub zadecydować o wezwaniu karetki. Także leki, które podawane są podczas tego typu leczenia są bezpłatne.